Przejdź do zawartości

Wiktor (Kocaba)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor
Віктор
Wołodymyr Dmytrowicz Kocaba
Володимир Дмитрович Коцаба
Arcybiskup chmielnicki
Ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1983
Kuty Stare

Arcybiskup chmielnicki
Okres sprawowania

od 2023

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia kijowska

Śluby zakonne

20 marca 2015

Diakonat

20 lipca 2008

Prezbiterat

28 lipca 2008

Nominacja biskupia

17 maja 2017

Chirotonia biskupia

5 czerwca 2017

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 czerwca 2017

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Sobór Trójcy Świętej

Konsekrator

Onufry (Berezowski)

Współkonsekratorzy

Paweł (Łebid), Antoni (Pakanycz), Antoni (Fiałko), Łukasz (Kowałenko), Mikołaj (Hroch), Elizeusz (Iwanow), Nikodem (Horenko), Pantelejmon (Łuhowy), Serafin (Demianiw), Aleksander (Nesterczuk), Filaret (Kuczerow), Teodozjusz (Snihiriow), Roman (Kymowycz), Klemens (Weczeria), Efrem (Jarinko), Warsonofiusz (Stolar), Damian (Dawydow), Aleksy (Szpakow), Mikołaj (Pocztowy), Antoni (Doronin)

Wiktor, imię świeckie Wołodymyr Dmytrowycz Kocaba (ur. 5 czerwca 1983 w Kutach Starych) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Podstawy edukacji zdobywał w Kutach (szkoła muzyczna), Kutach Starych i Kosowie[1].

W 2000 r. wstąpił do seminarium duchownego w Kijowie. Od 2004 naukę kontynuował w Kijowskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 2007 otrzymaniem stopnia kandydata teologii na podstawie dysertacji pt. „Zwierzchnik Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Najprzewielebniejszy Metropolita Włodzimierz – wybitny orędownik prawosławia”. Równolegle (w latach 2002–2008) studiował zaocznie na wydziale prawa Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki, który ukończył ze specjalizacją „Prawoznawstwo”[1].

W 2007 został wykładowcą w Kijowskiej Akademii Duchownej, a w latach 2008–2012 był jej sekretarzem naukowym. 20 lipca 2008 otrzymał święcenia diakońskie, a 8 dni później – z rąk patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Aleksego IIkapłańskie. 21 września 2008 otrzymał godność protojereja. W 2010 został proboszczem parafii Ikony Matki Bożej „Krzew Gorejący” w Plutach[1].

W 2012 mianowany kierownikiem administracyjnym eparchii kijowskiej. W maju 2013 został dyrektorem stacji telewizyjnej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego „Prawosławnyj wiestnik”. 9 listopada 2014 decyzją Rady Uczelnianej Kijowskiej Akademii Duchownej otrzymał tytuł docenta[1].

20 marca 2015 przed metropolitą kijowskim i całej Ukrainy Onufrym złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Wiktor, ku czci św. męczennika Wiktora Damasceńskiego. 17 maja 2015 otrzymał godność archimandryty[1].

27 maja 2017 nominowany przez Święty Synod na biskupa baryszewskiego, wikariusza eparchii kijowskiej, a także przedstawiciela Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego przy europejskich organizacjach międzynarodowych. Chirotonia biskupia miała miejsce 5 czerwca 2017 w soborze Trójcy Świętej w Kijowie na Trojeszczynie, pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[1].

17 sierpnia 2022 r. została mu nadana godność arcybiskupa[2].

W kwietniu 2023 r. objął katedrę chmielnicką[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]